Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., paragon fiskalny drukowany przez kasę musi, z pewnymi wyjątkami, zawierać następujące informacje:
-
imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika (programowane w nagłówku paragonu),
-
numer identyfikacji podatkowej (NIP) podatnika (wprowadzany przy fiskalizacji kasy),
-
numer kolejny wydruku,
-
datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
-
nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy,
-
cenę jednostkową towaru lub usługi,
-
ilość i wartość sprzedaży,
-
wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku,
-
wartość sprzedaży zwolnionej od podatku,
-
łączną kwotę podatku,
-
łączną kwotę należności,
-
kolejny numer paragonu fiskalnego,
-
kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
-
logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy kasy,
-
oznaczenie waluty przynajmniej przy łącznej kwocie należności, o której mowa w lit. k, w której dokonywana jest rejestracja sprzedaży.
Podatnik nie musi konstruować samodzielnie układu i wzoru paragonu, gdyż jest to zapisane w programie działania kasy.
Podatnik samodzielnie lub z pomocą serwisu programuje
tzw. bazę towarową, w której wpisuje m.in. nazwy towarów i usług występujących w jego obrotach. Program działania kasy przewiduje wydruk tych nazw na oryginale i kopii paragonu (lub też zapisuje w kopii elektronicznej paragonu). W poszczególnych typach kas program ich działania może przewidywać różne ilości miejsc znakowych dla wpisania nazwy towaru lub usługi (min. 12 znaków, ale są typy kas gdzie znaków tych może być 40 z możliwością zastosowania jeszcze dodatkowego rozszerzonego opisu).
Konstruując nazwę towaru lub usługi należy mieć na względzie z jednej strony ilość miejsc znakowych przewidzianych do wykorzystania w programie działania kasy danego typu, a z drugiej strony
warunek, aby informacja zawarta na paragonie pozwalała na zidentyfikowanie przez nabywcę lub inne osoby trzecie sprzedanego towaru lub wyświadczonej usługi. Wskazana na paragonie nazwa musi być na tyle zindywidualizowana, aby można było na jej podstawie, w połączeniu z ceną, określić, jaki został zakupiony towar lub jaka była świadczona usługa. Stosowanie na paragonach nazw uniemożliwiających nabywcy sprawdzenie co za towar lub usługę i po jakiej cenie je nabył, nie spełnia wymogów poprawnej nazwy. Pomocniczo w nazwie towaru lub usługi można zamieszczać np. specjalne odwołania do pozycji cennika lub katalogu.
Dlatego też duża część podatników decyduje się na zainstalowanie
systemu sprzedaży, w skład którego wchodzi kasa lub drukarka fiskalna a także komputer z oprogramowaniem magazynowym. System taki pozwoli na jednoznaczną identyfikację sprzedawanego towaru lub świadczonej usługi. Niestety nie wszędzie ma to zastosowanie. Trudno sobie wyobrazić taki system sprzedaży w "warzywniaku" na bazarku.